Żylaki to nieprawidłowe żyły, które uległy poszerzeniu i charakteryzują się krętym przebiegiem.

Żylaki uwypuklają się i czasem nawet bardzo znacznie wystają ponad powierzchnię skóry. Powstawanie żylaków jest spowodowane refluksem żylnym. Zdrowe żyły posiadają w swoim świetle niewielkie zastawki zbudowane z płatków śródbłonka wyścielającego naczynia.

Dzięki nim krew płynie w żyłach tylko w jednym kierunku, od stóp do serca.

Uszkodzenie zastawek żylnych powoduje, że płynąca w nich krew cofa się, co zwiększa jej ciśnienie w żyłach. Ten mechanizm powoduje, że żyły się powiększają oraz występuje uczucie pieczenia skóry, ciężkości nóg, ból, skurcze czy swędzenie. W bardziej nasilonych przypadkach pojawiają się przebarwienia skóry, jej owrzodzenia i krwawienia.

Żylakowe owrzodzenia podudzi

Owrzodzenia podudzi związane z niewydolnością układu żylnego stanowią najbardziej zaawansowany i najbardziej dokuczliwy problem u pacjentów ze schorzeniami żylakowymi. Owrzodzenia podudzi są najczęściej zlokalizowane w okolicy przyśrodkowej kostki, ale również spotyka się je przy kostce zewnętrznej. Taka lokalizacja jest związana z anatomicznym położeniem żył powierzchownych oraz żył przeszywających (tzw. żył perforatorów). Każda zaawansowana niewydolność żył powierzchownych prowadzi do powstania nadciśnienia w przestrzeni nadpowięziowej (jest to przestrzeń pomiędzy mięśniami, a powierzchnią skóry), obrzęku, mikrowybroczyn i wytwarzania się przewlekłego, podostrego zapalenia skóry i tkanki podskórnej. Kolejnym etapem choroby jest pojawienie się przebarwień i zaników skórnych, które wraz z obecnością obrzęku podskórnego sprawiają, że rejon kostki jest bardzo podatny na uszkodzenia i tworzenie się ran w wyniku minimalnych urazów lub nawet spontanicznie, bez zaistnienia mechanicznego czynnika uszkadzającego. Leczenie owrzodzeń podudzi opiera się na zastosowaniu terapii kompresyjnej jak również szczegółowej diagnostyce układu żylnego mającej na celu zlokalizowanie i zamknięcie wszystkich potencjalnie niewydolnych żył przebiegających w rejonie owrzodzenia. W następnym etapie zalecane jest zamknięcie żył odpiszczelowych i dużych zmian żylakowych, a w przypadku słabego gojenia się lub nawrotu owrzodzenia zamknięcie żył przeszywających. Należy również upewnić się, że nie mamy do czynienia z jednocześnie występującą niewydolnością tętniczą i tzw. mieszanym owrzodzeniem tętniczo-żylnym. Dlatego tak bardzo jest to istotnie, aby zarówno diagnostyka jak i terapia żylakowych owrzodzeń podudzi odbywała się w ośrodku posiadającym odpowiednie doświadczenie. Centrum Zdrowia MDM jest z pewnością takim miejscem.

Leczenie chorób żył - Centrum zdrowia MDM

Oto dlaczego:

Przenosząc bardzo szerokie doświadczenie nabyte w wiodących ośrodkach naczyniowych w Stanach Zjednoczonych czynimy je bezpośrednio dostępne dla Państwa.
Nasz zespół posiada ogromne doświadczenie ogólnochirurgiczne.
Wykonujemy zabiegi w znieczuleniu miejscowym używając minimalnie inwazyjnych technik chirurgicznych.
Pomyślnie przeprowadzone leczenie wielu schorzeń żylnych znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań takich jak owrzodzenia podudzi, zakrzepica żył głębokich. Niektóre z powikłań przewlekłej niewydolności żylnej mogą stwarzać zagrożenie dla życia (np. zakrzepica żył głębokich bardzo znacząco nasila ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej, potencjalnie śmiertelnej choroby polegającej na zatkaniu naczyń tkanki płucnej zakrzepami).
Pacjenci mogą powrócić do swoich codziennych aktywności natychmiast po zabiegu.
Dużą wagę przywiązujemy do tego, aby cena za leczenie była przystępna dla jak największej liczby pacjentów.

Co to są żylaki?

Żylaki to nieprawidłowe żyły, które uległy poszerzeniu i charakteryzują się krętym przebiegiem.

Żylaki uwypuklają się i czasem nawet bardzo znacznie wystają ponad powierzchnię skóry. Powstawanie żylaków jest spowodowane refluksem żylnym. Zdrowe żyły posiadają w swoim świetle niewielkie zastawki zbudowane z płatków śródbłonka wyścielającego naczynia.
Dzięki nim krew płynie w żyłach tylko w jednym kierunku, od stóp do serca.

Uszkodzenie zastawek żylnych powoduje, że płynąca w nich krew cofa się, co zwiększa jej ciśnienie w żyłach. Ten mechanizm powoduje, że żyły się powiększają oraz występuje uczucie pieczenia skóry, ciężkości nóg, ból, skurcze czy swędzenie. W bardziej nasilonych przypadkach pojawiają się przebarwienia skóry, jej owrzodzenia i krwawienia.

Przyczyny powstawania żylaków

Żylaki zaczynają rozwijać się w drugiej i trzeciej dekadzie życia , a kobiety dotknięte są częściej i wcześniej niż mężczyźni . Jest to związane z działaniem hormonów żeńskich, które , jak się uważa , odpowiadają za zmniejszenie elastyczności ścian żył.

Powodem powstawania żylaków jest postęp żylnej choroby refluksowej, w której zastawki tracą swoją funkcję i krew zaczyna cofać się w żyłach nóg.

Rodzinna historia występowania żylaków dotyczy co najmniej jednej trzeciej pacjentów. Niektóre ze znanych czynników ryzyka rozwoju żylaków to ciąża, otyłość, długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej oraz wcześniejsze występowanie zakrzepów prowadzących do przewlekłego uszkodzenia ściany żył. W rzadkich przypadkach są one związane z zespołami malformacji żylnych.

Pacjenci w starszym wieku mają zazwyczaj bardziej zaawansowane zmiany żylakowe, ale również młodzi pacjenci nierzadko cierpią z powodu nasilonych objawów niewydolności żylnej.

Objawy żylaków

Uczucie rozpierania, bólu i swędzenia wokół powiększonej żyły. Objawy zazwyczaj nasilają się po dłuższym przebywaniu w pozycji siedzącej lub stojącej.

Skurcze mięśni podudzi, które ustępują po uniesieniu nóg

Obrzęk wokół kostek z uczuciem pulsowania

Ból nóg

Obrzęk wokół kostek.

Uczucie pieczenia i ciężkich nóg występujące zwłaszcza pod koniec dnia.

Uczucie niespokojnych nóg.

Pojawienie się ciemnego przebarwienia skóry. Zastoinowe zapalenie skóry.

Postęp choroby

Żylaki mogą dawać bardzo zróżnicowane objawy zależnie od stopnia zaawansowania procesu chorobowego. Początkowo, pacjenci mogą zgłaszać niespecyficzne skargi związane z uciskiem, takie jak bóle i uczucie ciężkości podudzi, które są szczególnie wzmożone pod koniec dnia i które ustępują po uniesieniu nóg.

Objawom tym towarzyszyć może obrzęk w okolicy kostek i dolnej części podudzi. Objawy te zwykle ustępują po nocnym odpoczynku, ale niestety szybko powracają następnego dnia. W tym stadium choroby u pacjentów mogą występować widoczne skupiska bardzo drobnych, czerwonych lub niebieskich naczyń żylnych, które nazywane są żyłami pajączkowatymi.

Mogą pojawić się także nieco większe żyły siateczkowate. W miarę postępu procesu chorobowego, u pacjentów pojawiają się pojedynczo lub w grupach duże, poszerzone i wypukłe żyły. Są to żylaki. W późniejszym okresie choroby, wzmożone ciśnienie żylne powoduje patologiczne przenikanie składników krwi do otaczających naczynia żylne tkanek i zapoczątkowuje w ten sposób powstawanie przewlekłych zmian skórnych.

U chorych pojawiają się nieodwracalne przebarwienia skóry oraz zanik podskórnej tkanki tłuszczowej, co jest szczególnie widoczne po wewnętrznej stronie kończyn dolnych, na wysokości kostek. Skóra staje się sucha i łuszcząca. Postępuje zanikanie prawidłowej budowy skóry, w tym zmniejszenie jej grubości, co z kolei uwrażliwia tkankę podskórną na zakażenia. Wokół kostek mogą pojawić się białawe, nieregularne zmiany bliznowate.

Na tym etapie przewlekłej choroby żylnej, chorzy mogą cierpieć z powodu owrzodzeń podudzi, które powstają samoistnie lub w wyniku niewielkich urazów. Takie owrzodzenia są głębokie, źle się goją, są długotrwałe i często nawracają. Są one często przyczyną znacznej niepełnosprawności chorych. Najbardziej zaawansowane stadium przewlekłej niewydolności żylnej określa się mianem zastoinowego zapalenia skóry lub lipodermatosklerozy.

Powikłania żylaków:

Zapalenie żył lub powstanie zakrzepów w żyłach powierzchownych znane jako zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych.
Zakrzepica żył głębokich, która sprzyja rozwojowi zatorowości płucnej
Zastoinowe zapalenie skóry.
Krwawienie, spontaniczne lub z powodu niewielkich urazów, często spotykane u osób starszych.
Owrzodzenie na tle zastoju żylnego (żylakowe owrzodzenia podudzi):

Żylakowe owrzodzenia podudzi

Owrzodzenia podudzi związane z niewydolnością układu żylnego stanowią najbardziej zaawansowany i najbardziej dokuczliwy problem u pacjentów ze schorzeniami żylakowymi. Owrzodzenia podudzi są najczęściej zlokalizowane w okolicy przyśrodkowej kostki, ale również spotyka się je przy kostce zewnętrznej.

Taka lokalizacja jest związana z anatomicznym położeniem żył powierzchownych oraz żył przeszywających (tzw. żył perforatorów). Każda zaawansowana niewydolność żył powierzchownych prowadzi do powstania nadciśnienia w przestrzeni nadpowięziowej (jest to przestrzeń pomiędzy mięśniami, a powierzchnią skóry), obrzęku, mikrowybroczyn i wytwarzania się przewlekłego, podostrego zapalenia skóry i tkanki podskórnej.

Kolejnym etapem choroby jest pojawienie się przebarwień i zaników skórnych, które wraz z obecnością obrzęku podskórnego sprawiają, że rejon kostki jest bardzo podatny na uszkodzenia i tworzenie się ran w wyniku minimalnych urazów lub nawet spontanicznie, bez zaistnienia mechanicznego czynnika uszkadzającego.

Leczenie owrzodzeń podudzi opiera się na zastosowaniu terapii kompresyjnej jak również szczegółowej diagnostyce układu żylnego mającej na celu zlokalizowanie i zamknięcie wszystkich potencjalnie niewydolnych żył przebiegających w rejonie owrzodzenia.

W następnym etapie zalecane jest zamknięcie żył odpiszczelowych i dużych zmian żylakowych, a w przypadku słabego gojenia się lub nawrotu owrzodzenia zamknięcie żył przeszywających. Należy również upewnić się, że nie mamy do czynienia z jednocześnie występującą niewydolnością tętniczą i tzw. mieszanym owrzodzeniem tętniczo-żylnym.

Dlatego tak bardzo jest to istotnie, aby zarówno diagnostyka jak i terapia żylakowych owrzodzeń podudzi odbywała się w ośrodku posiadającym odpowiednie doświadczenie. Centrum Zdrowia MDM jest z pewnością takim miejscem.

Leczenie żylaków